Μαύροι Κύκλοι γύρω απο τα μάτια

 
Παρά το γεγονός ότι οι μαύροι κύκλοι (περιοφθαλμική υπερμελάγχρωση) γύρω από τα μάτια είναι πολύ συνηθισμένη κατάσταση υπάρχουν λίγες επιστημονικές ανακοινώσεις που περιγράφουν την παθογένεσή τους.  Mαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια εμφανίζονται στους άνδρες στις γυναίκες αλλά και σε παιδιά και συχνά δεν είναι σημάδι  εξάντλησης ή σοβαρής ασθένειας. 

 Αιτίες περιοφθαλμικής υπερμελάγχρωσης

• Αλλεργίες
• Ατοπική δερματίτιδα
• Κληρονομικότητα
• Σωματικό ή συναισθηματικό στρες
• Κάπνισμα
• Χρόνια χρήση αλκοόλ
• Ρινική απόφραξη
• Έλλειψη ύπνου
• Αφυδάτωση
• Διαταραχές μελάγχρωσης δέρματος
• Εκθεση στον ήλιο
• Προχωρημένη ηλικία (λόγω απώλειας λίπους και κολλαγόνου)
• Λεπτό και διαφανές δέρμα βλεφάρων
• Επίμονο τρίψιμο ματιών
• Υπερτροφία αδενοειδών εκβλαστήσεων

Αλλεργική ρινίτιδα και μαύροι κύκλοι γύρω από τα μάτια
Μεταξύ των συμπτωμάτων της αλλεργικής ρινίτιδας περιλαμβάνεται και το παρατεταμένο μπούκωμα της μύτης. Το μπούκωμα της μύτης οφείλεται σε συμφόρηση του ρινικού βλεννογόνου, δηλαδή τη λίμναση φλεβικού αίματος στα αγγεία του βλεννογόνου της μύτης. Στα παιδιά και τους ενήλικες με μπουκωμένη μύτη οι φλέβες γύρω από τα μάτια είναι ανίκανες να παροχετευτούν στις ρινικές φλέβες που ήδη είναι γεμάτες με φλεβικό αίμα που λιμνάζει.

Αποτέλεσμα αυτής της κακής λειτουργίας του αίματος από τις φλέβες γύρω από τα μάτια προς τις φλέβες του ρινικού βλεννογόνου είναι οι περιοφθαλμικές φλέβες να αυξήσουν τη διάμετρό τους και το σκούρο χρώμα τους να φαίνεται ως μαύροι κύκλοι γύρω από τα μάτια του πάσχοντος.

Υπερτροφικές αδενοειδείς εκβλαστήσεις (κρεατάκια) και μαύροι κύκλοι γύρω από τα μάτια
 

Οι αδενοειδείς εκβλαστήσεις ή κρεατάκια αποτελούνται από λεμφικό ιστό, όπως οι αμυγδαλές και υπερτρέφονται στην παιδική ηλικία. Η υπερροφία αυτή υποχωρεί με την εφηβεία και σπανίως διατηρείται στην ενήλικη ζωή.
Η αφαίρεση των αδενοειδών εκβλαστήσεων σε ένα παιδί, του αποκαθιστά τη ρινική αναπνοή, το φυσιολογικό ύπνο και εξαφανίζει τους μαύρους κύκλους γύρω από τα μάτια του. Σε μερικά παιδιά μπορεί οι μαύροι κύκλοι να δημιουργούνται από την ταυτόχρονη συνύπαρξη αλλεργικής ρινίτιδας, χρόνιας ρινοκολπίτιδας και υπερτροφίας των αδενοειδών εκβλαστήσεω. 


Οι μαύροι κύκλοι στα μάτια, στην πλειοψηφία τους, δεν είναι ιατρικό πρόβλημα και γιαυτό αντιμετωπίζονται πρακτικά με διάφορους απλούς τρόπους και   ελάχιστα έξοδα. όπως οι παρακάτω.

Εφαρμογή ψυχρών επιθεμάτων: Κρύες κομπρέσες εφαρμόζονται στο  δέρμα των οφθαλμικών κόγχων και των βλεφάρων με κλειστά τα μάτια, επί 20 δευτερόλεπτα, ακολουθεί απομάκρυνση των επιθεμάτων για 20 δευτερόλεπτα, επανατοπθέτηση για 20 δευτερόλεπτα. Αυτή η διαδικασία μπορεί να διαρκέσει 5 λεπτά μια ή περισσότερες φορές την ημέρα.  Η εφαρμογή του ψυχρού επιθέματος περιορίζει τη διαστολή των φλεβιδίων, που υπάρχουν κάτω από την επιδερμίδα του δέρματος, στα οποία λιμνάζει το φλεβικό αίμα, και επιταχύνει την κυκλοφορία αρτηριακού αίματος, που γίνεται με τα αρτηρίδια του αγγειακού πλέγματος των βλεφάρων.

Χρησιμοποίηση υπερυψωμένου μαξιλαριού. Αυτή παρεμποδίζει την επιδείνωση του σακουλιάσματος των κάτω βλεφάρων. Οι σακούλες κάτω από τα μάτια επιδεινώνονται με την πάροδο των ετών, λόγω προοδευτικής ανεπάρκειας των λεμφαγγείων και των φλεβιδίων του δέρματος των βλεφάρων.

Διατηρηση ομαλό κύκλο του ύπνου.
 
Ανακούφιση και περιορισμός της ρινικής συμφόρησης και του μπουκώματος της μύτης . Με πλύσεις ρινός με υπέρτονο διάλυμα φυσιολογικού ορού.

Μαύρα γυαλιά και αντηλιακό. Παρά το γεγονός ότι ένα μαύρισμα μπορεί να κρύψει τους μαύρους κύκλους σε σύντομο χρονικό διάστημα, σε μακροπρόθεσμη βάση, η επιπλέον χρωστική ουσία που παράγει μπορεί να κάνει κύκλους χειρότερα. 


Καλλυντικά. Εκατοντάδες κρέμες δέρματος που ισχυρίζονται ότι μειώνουν ή εμποδίζουν  κυκλους κάτω από τα μάτια.

Βελονισμός. Μειώνει η ποκαλεί εξάλειψη των μάυρων κύκλων και του πρηξίματος κάτω από τα μάτια

Βελονισμός στην αντιμνετώπιση της αλλεργικής ρινίτιδας.

Βελονισμός στην Αλλεργική Ρινίτιδα

Η αλλεργική ρινίτιδα προσβάλει το 10-20% του πληθυσμού των Η.Π.Α. και κατατάσσεται στην 6η κατά σειρά χρόνια νόσο ξεπερνώντας τις καρδιοπάθειες.  Στην Ελλάδα η συχνότητα της αλλεργικής ρινίτιδας κυμαίνεται στο 10% του πληθυσμού.

Η εποχιακή αλλεργική ρινίτιδα είναι μια συχνή πάθηση που προκαλείται από αλλεργία σε διάφορα αλλεργιογόνα. Τα αλλεργιογόνα αυτά μπορεί να είναι η γύρη που αιωρείται από δέντρα, λουλούδια, χόρτα, γρασίδια ή ακόμη από αγριόχορτα. Επίσης τα αλλεργιογόνα μπορεί να είναι σπόρια από μύκητες.

ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ
Στα τυπικά συμπτώματα της εποχιακής αλλεργικής ρινίτιδας περιλαμβάνονται η ρινική συμφόρηση ή απόφραξη, το υδαρές ρινικό έκκριμα, οι παροξυσμικοί πταρμοί και ο κνησμός της ρινός μετά από έκθεση σε γνωστό αλλεργιογόνο. Μερικοί ασθενείς παραπονούνται για κνησμό στο φάρυγγα ή την υπερώα. Η παροχέτευση του περιεχομένου της ρινός στο φάρυγγα έχει ως αποτέλεσμα τις συχνές προσπάθειες καθαρισμού του φάρυγγα (ξηρός χαρακτηριστικός βήχας ή βραχνάδα). Συχνά την αλλεργική ρινίτιδα συνοδεύουν πονοκέφαλοι, άλγος υπεράνω των παραρρινικών κόλπων, υποτροπιάζουσα επίσταξη, γενικευμένη αδυναμία και καταβολή, ανοσμία και μερικές φορές απώλεια της αίσθησης της γεύσης.


Βελονισμός: Ο βελονισμός είναι δυνατό να:

•  μειώσει την ένταση των συμπτωμάτων, 
•  τη διάρκεια τους και να αυξήσει 
•  το διάστημα μεταξύ των παροξυσμών.

Οι συνεδρίες βελονισμού επαναλαμβάνονται 1 με 2 φορές την εβδομάδα μέχρι την ύφεση των συμπτωμάτων. Εφόσον υπάρχει εποχιακή κατανομή της νόσου, είναι σκόπιμο να επαναληφθεί το θεραπευτικό πρωτόκολλο πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων, με λιγότερες όμως συνεδρίες Βελονισμού. Τα συστηματικά χορηγούμενα αντιϊσταμινικά δεν επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του Βελονισμού, σε αντίθεση με τα τοπικά εισπνεόμενα κορτικοειδή, τα οποία είναι δυνατόν να επιβραδύνουν την εμφάνιση του βελονιστικού αποτελέσματος. Σε καμία πάντως περίπτωση, φάρμακα που χορηγούνται από μακρού δεν διακόπτονται απότομα. Οποιαδήποτε προοδευτική μείωση της δόσης των φαρμάκων που λαμβάνει ο ασθενής, γίνεται πάντα με την σύμφωνη γνώμη του θεράποντος ιατρού και με γνώμονα την κλινική βελτίωση του ασθενή.



Σε μερικές περιπτώσεις μπορεί να ωφελήσει και η ανοσοθεραπεία ή να προβούμε σε χειρουργικές επεμβάσεις αν συνυπάρχει στραβό ρινικό διάφραγμα και μόνιμη υπερτροφία ρινικών κογχών ή πολύποδες.

Συμπεράσματα

Η αλλεργική ρινίτιδα είναι αποτέλεσμα γενετικής και περιβαλλοντικής επίδρασης. Η θεραπεία της βασίζεται στην αποφυγή των αλλεργιογόνων (π.χ. να χρησιμοποιούμε ειδικά υποαλλεργικά σεντόνια και μαξιλαροθήκες, να σκουπίζουμε με ηλεκτρική σκούπα συχνά την κρεβατοκάμαρα), και στην κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή (χάπια και ρινικά σπρέι). Πολύ χρήσιμο στην αντιμετώπιση είναι και ο βελονισμός.

Καλό είναι να τονίσουμε ότι, η αλόγιστη και για μακρύ χρονικό διάστημα, χρήση αποσυμφορητικών σπρέι στη μύτη καταστρέφει τον ρινικό βλεννογόνο με πολύ δυσάρεστες συνέπειες για την υγεία μας. Άρα δεν πρέπει να πέφτουμε στον πειρασμό να χρησιμοποιούμε τα σπρέι που διαφημίζονται ακόμη και στην τηλεόραση χωρίς να συμβουλευτούμε τον ωτορινολαρυγγολόγο που θα κάνει τη διάγνωση και θα συστήσει τη σωστή θεραπεία.
Τα άτομα εκείνα που δεν ανταποκρίθηκαν με επιτυχία στη θεραπεία, θα πρέπει να παραπέμπονται στον αλλεργιολόγο προκειμένου να υποβληθούν σε θεραπεία ειδικής απευαισθητοποιήσεως (ανοσοθεραπεία).
Συμπερασματικά η αλλεργική ρινίτιδα λοιπόν είναι μια πολύ συχνή πάθηση που ταλαιπωρεί χιλιάδες συνανθρώπους μας, και όχι μόνο την άνοιξη, αλλά με την κατάλληλη αγωγή μπορεί να αντιμετωπιστεί και να βελτιώσει την καθημερινή ποιότητα ζωής.


Βιβλιογραφία
1. Charlie C L Xue, Xuedong  Acupuncture for persistent allergic rhinitis: a randomised, sham-controlled trial. Med J Aust 2007; 187 (6): 337-341.
2. Man LX. Complementary and alternative medicine for allergic rhinitis. Curr Opin Otolaryngol Head Neck Surg. 2009 Jun;17(3):226-31. Review.

3. Kim JI, Lee MS, Jung SY, Choi JY, Lee S, Ko JM, et al. Acupuncture for persistent allergic rhinitis: a multi-centre, randomised, controlled trial protocol. Trials. 2009 Jul 14;10:54.

4. Blanc PD, Trupin L, Earnest G, Katz PP, Yelin EH, Eisner MD. Alternative therapies among adults with a reported diagnosis of asthma or rhinosinusitis : data from a population-based survey. Chest. 2001;120(5):1461-1467.

Βουητά στα αυτιά...(Tinnitus)

Ενοχλητικοί θόρυβοι στα αυτία

Οι εμβοές είναι εσωτερικοί ήχοι ποικίλης έντασης, τους οποίους αντιλαμβάνεται κάποιο άτομο στο αυτί ή στα αυτιά του ή στο κεφάλι του, και δεν προέρχονται από εξωτερικό ακουστικό ερέθισμα. Πολλά άτομα παραπονούνται για εμβοές στ’αυτιά τους, που είναι ανυπόφορες και οι οποίες μπορεί να να υποκρύπτουν διάφορες διαταραχές του συστήματος της ακοής. Οι εμβοές μπορεί να μοιάζουν σαν τα παράσιτα του ραδιοφώνου  ή ως μονότονοι συνεχείς ή διακοπτόμενοι ήχοι που μπορεί να φεύγουν και να επανέρχονται. Μερικές φορές οι εμβοές γίνονται αντικειμενικά ακουστές και από τους άλλους, όταν ο ήχος ή οι ήχοι είναι αποτέλεσμα της πρόκλησης ρυθμικών σπασμών ορισμένων μυών της μαλακής υπερώας, του μυός του τείνοντος το τύμπανο μυ ή συνεπεία κάποιου καρδιακού φυσήματος. Οι εμβοές ποικίλουν σε ένταση και χροιά.  


Από που προέρχονται οι εμβοές;
Υπάρχουν ποικίλες ωτολογικές -παθολογικές και μη- καταστάσεις που συνοδεύονται από εμβοές. Μερικές από αυτές είναι οι ακόλουθες: ξένα σώματα στον έξω ακουστικό πόρο, πρεβυακοΐα ή ωτογήρανση, συσσώρευση υγρού πίσω από το τύμπανο, ωτοσκλήρυνση, εμβοές που είναι επακόλουθο έκθεσης σε θόρυβο, αρτηριοσκλήρυνση, αύξηση της αρτηριακής πιέσεως, παραμόρφωση των τριχοειδών (κυττάρων της ακοής), όγκοι της κεφαλής και του τραχήλου, χρήση ορισμένων φαρμάκων, αναιμία, υποθυρεοειδισμός, σακχαρώδης διαβήτης και συχνή και μεγάλη λήψη ασπιρίνης (σαλικυλικά), ενσφήνωση στο τύμπανο κάποιο μικρού ξένου σώματος ή μια σφηνωμένη κυψελίδα.

Βελτίωση συμπτωμάτων. Θεραπεία
 Αν οι εμβοές οφείλονται σε ωτολογικό πρόβλημα ο ΩΡΛ θα υποδείξει τις θεραπευτικές δυνατότητες, τόσο του ακουολογικού προβλήματος, όσο και του προβλήματος των εμβοών με τη χρήση φαρμάκων, συμπληρωμάτων διατροφής, τη χρήση κατάλληλου ακουστικού βαρηκοΐας ή την εφαρμογή κάποιας χειρουργικής θεραπείας, αν το πρόβλημα μπορεί να λυθεί με επέμβαση.

Αν ο εμβοές είναι άγνωστης αιτιολογίας πάλι δοκιμάζονται:

1. Τα ακουστικά βαρηκοΐας, που σε αρκετές περιπτώσεις περιορίζουν ή εξαφανίζουν τις εμβοές.

2. Χρησιμοποιείται η ηχοκάλυψη με διάφορες συσκευές ή ακουστικό που παράγει ήχο που καλύπτει τις εμβοές. Η ηχοκάλυψη βοηθάει μερικούς πάσχοντες από εμβοές.

3. Η επανεκπαίδευση του ακουστικού συστήματος στο να αγνοεί τις εμβοές με τη χρησιμοποίηση ειδικών συσκευών που εκπέμπουν δέσμη ήχων ευρείας συχνότητας (broad band noise). Οι ήχοι αυτοί είναι ησυχότεροι από τις εμβοές του ασθενούς. Θεραπεία αυτή διαρκεί περισσότερο από ένα έτος.

5. Η φαρμακοθεραπεία: Πολλά φάρμακα έχουν χρησιμοποιηθεί κατά των εμβοών, χωρίς θεαματικά πάντοτε αποτελέσματα, σ’ αυτά έχουν περιληφθεί τα αντισπασμωδικά, ηρεμιστικά, αγχολυτικά, αντικαταθλιπτικά και αντιισταμινικά. Τα φάρμακα αυτά δεν θεραπεύουν τις εμβοές, αλλά βοηθούν μερικούς να αποδεχτούν τις εμβοές. http://www.chrisefthymiou.gr/epsilonmubetaomicron941sigmaf-betaomicronupsilonetatau940.html 
6. 6. Βελονισμος. Συχνά ο συνδυασμός ενός ή περισσότερων μεθόδων μπορεί να προσφέρει καλύτερα αποτελέσματα. Εναπόκειται στο γιατρό σε συνεργασία με τον ασθενή του, αφού κάνουν την ορθή διάγνωση της κατάστασης, να προχωρήσουν σε ένα μακροχρόνιο πρόγραμμα αντιμετώπισης.

Βράγχος Φωνής. Δυσφωνία

Βραγχνάδα της Φωνής

 

Το βράγχος ή βραχνάδα αποτελεί μια μεταβολή της φυσιολογικής χροιάς της φωνής που μπορεί να εγκατασταθεί οξέως ή προοδευτικά. Οφείλεται συνήθως σε παθολογικές καταστάσεις που αφορούν το λάρυγγα ή τα νεύρα που τον νευρώνουν. Οι παθήσεις αυτές μπορεί να είναι από πολύ αθώες μέχρι και πολύ σοβαρές που χρήζουν άμεσης διάγνωσης.:



 

Οι αιτίες του είναι πολλές:

• Οξεία λαρυγγίτιδα
• Λοιμώξεις του ανώτερου αναπνευστικού
• Έντονος βήχας
• Οζίδια φωνητικών χορδών
• Πολύποδες φωνητικών χορδών
• Οίδημα Reinke
• Λαρυγγοφαρυγγική παλινδρόμηση
• Κάπνισμα
• Αλλεργίες

Σπανιότερες αιτίες αποτελούν :

• Κακοήθεις και καλοήθεις όγκοι του λάρυγγα
• Κακοήθειες του πνεύμονα, του οισοφάγου ή του θυρεοειδούς
• Τραύματα και κακώσεις
• Υποθυρεοειδισμός
• Νευρολογικές νόσοι
• Προχωρημένη ηλικία
• Μυασθένεια 

Χρειάζεται άμεση εξέταση από Ωτορινολαρυγγολόγο όταν:

• Το βράγχος φωνής κρατά πάνω από 2-3 εβδομάδες

Συνυπάρχει 

• πόνος στο λαιμό που αντανακλά στο αυτί
• αιμόπτυση
• Δυσκαταποσία ή αισθήματος ξένου σώματος στο λαιμό
• Σε αφωνία
• Επί δύσπνοιας
• Επί συνυπάρξεως ψηλαφητής μάζας ή άλγους στον τράχηλο

Πως εκτιμάται η βραγχνάδα: Ο ΩΡΛ θα εξετάσει τις φωνητικές χορδές τοποθετώντας ένα καθρέπτη στο πίσω μέρος του λαιμού. Μερικές φορές μπορεί  να χρειαστεί η ενδοσκόπηση του λάρυγγα με εύκαμπτο ή άκαμπτο ενδοσκόπιο.

Προληπτικά μέσα βράγχους φωνής:

• Διακοπή καπνίσματος
• Αποφυγή χώρων με καπνό ή ερεθιστικούς αέρινους ρύπους
• Φροντίστε να υπάρχει αρκετή υγρασία και καλός αερισμός στους κλειστούς χώρους
• Μην κάνετε κατάχρηση της φωνής σας μιλώντας συνέχεια ή πολύ δυνατά
• Αποφυγή αλκοολούχων ποτών και πικάντικων φαγητών όταν υπάρχει ιδιαίτερη ευαισθησία
• Εάν χρησιμοποιείτε επαγγελματικά τη φωνή σας συμβουλευτείτε τον ΩΡΛ ή τον λογοθεραπευτή σας. http://www.chrisefthymiou.gr/phirhoomicronnutau943deltaalpha-tauetasigmaf-phiomeganu942sigmaf.html

ΘΕΡΑΠΕΙΑ Η θεραπεία της βραχνάδας εξαρτάται κυρίως από την αιτία. Οι περισσότερες βραχνάδες θεραπεύονται με ξεκούραση της φωνής (αφωνία), ή τροποποιώντας τη χρήση της φωνής. Εάν διαπιστωθεί πολύποδας των φωνητικών χορδών χρειάζεται χειρουργική αφαίρεση.  Οι λογοθεραπείες σε περίπτωση βραχνάδας από κακή ή εκτεταμένη χρήση  της φωνής, μπορεί να βοηθήσουν.

Κύστη στο έδαφος του στόματος. Βατράχιο (Ranula).

To βατράχιο (ranula) αναφέρεται σε κυστική  μάζα που εντοπίζεται στο έδαφος του στόματος ετερόπλευρα, κοντά στο χαλινό της γλώσσας. Συγκεκριμένα, το βατράχιο προέρχεται από το σώμα του υπογλώσσιου αδένα, απο τους εκφορητικούς πόρους Rivini του υπογλωσσίου αδένα, από τον πόρο του Wharton του υπογνάθιου σιελογόνου αδένα και σπανιότερα από ελάσσονες σιελογόνους αδένες. Η αιτιοπαθογένεια του βατράχιου στα μικρά παιδιά είναι άγνωστη, ενώ η εμφάνιση βατράχιου σε μεγαλύτερες ηλικίες σχετίζεται με την ύπαρξη προηγηθέντων μικροτραυματισμών στην περιοχή. 
Το απλό βατράχιο, οφείλεται συνήθως σε μερική απόφραξη του πόρου του υπολώσσιου σιελογόνου αδένα, με αποτέλεσμα διάταση του εγγύς τμήματος του πόρου. Το καταδυόμενο βατράχιο, προκύπτει μετά από πλήρη απόφραξη του πόρου του υπογλώσσιου σιελογόνου αδένα, ρήξη του πόρου και απελευθέρωση του περιεχομένου στους γύρω ιστούς. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ψευδοκύστης που δεν περιβάλλεται από επιθήλιο, αλλά από συνδετικό ή κοκκιωματώδη ιστό και καταδύεται ανάμεσα στους μυς του τραχήλου.

Χαρακτηριστικά

Τα βατράχια μπορεί να διακυμαίνονται σε μέγεθος. Μπορούν να είναι ροζ ή μπλε χρώμα, ανάλογα με το πόσο βαθιά βρίσκεται η κύστη, και συνήθως προκαλούν δυσκολία στην ομιλία και δυσχέρεια  στην μάσηση και κατάποση τροφής.

Αντιμετώπιση 

Η αντιμετώπιση του «απλού βατράχιου» είναι χειρουργική με ενδοστοματική προσπέλαση από ΩΡΛ. Γίνεται εκτομή του βατραχίου και μαρσιμοποίηση. Σε περίπτωση υποτροπής, που ανέρχεται έως και 30%, απαιτείται και η συναφαίρεση του σύστοιχου υπογλώσσιου σιαλογόνου αδένα.
Το «καταδυόμενο βατράχιο» χρήζει πάντοτε εκτομής και του υπογλώσσιου σιαλογόνου αδένα. Στην περίπτωση αυτή πέρα από την ενδοστοματική προσπέλαση μπορεί να χρειαστεί και τραχηλική τομή.

Είναι σημαντικό να εκτιμηθεί από ΩΡΛ χειρουργό, διότι ενίοτε μπορεί να υποκρύπτει μια πιο σοβαρή παθολογία η οποία απαιτεί περαιτέρω προσοχή! 
Ευθυμίου Χριστίνα, Χειρουργός, ΩΡΛ

Δακρυοκυστορινοστομία (DCR).Για την επίμονη δακρύρροια

Δακρυοκυστορινοστομία (DCR) είνα η επέμβαση που διενεργείται για τη θεραπεία της δακρύρροιας (επιφορά) που οφείλεται στην απόφραξη της ρινοδακρυικής οδού. Τα δάκρυα προέρχονται από το δακρυϊκό αδένα, που βρίσκεται στο έξω τμήμα του άνω βλέφάρου του οφθαλμού.

 Όπως τα δάκρυα διασχίζουν το μάτι με κάθε ριπή, κατευθύνονται σε μικρά ανοίγματα στα βλέφαρα και εν συνεχεία ταξιδεύουν μέσω ενός καναλιοειδές σύστημα στο δακρυϊκό σάκο. Το δακρυϊκό σάκο βρίσκεται μεταξύ του οφθαλμού και της μύτης, και κατευθύνει τα δάκρυα μέσα στην ρινική κοιλότητα διαμέσου του ρινοδακρυϊκού πόρου.

 Απόφραξη του ρινοδακρυϊκού αγωγού είναι μία κοινή αιτία, και μπορεί να αντιμετωπιστεί με τη δημιουργία ενός ανοίγματος απευθείας από το δακρυϊκό σάκο μέσα στην ρινική κοιλότητα σε μια διαδικασία γνωστή ως DCR. Η αξιολόγηση και η διαχείριση της ρήξης μπορεί να περιλαμβάνει τόσο έναν οφθαλμίατρο και έναν ωτορινολαρυγγολόγο.

Eνδείξεις

DCR ενδείκνυται στη θεραπεία της δακρύρροιας λόγω απόφραξης ρινοδακρυικής οδού. Απόφραξη αυτού του αγωγού μπορεί να οφείλεται σε τραύμα, προηγούμενη χειρουργική επέμβαση, όγκων, ή φλεγμονωδών καταστάσεων, αλλά συνήθως παρουσιάζεται χωρίς αναγνωρίσιμη αιτία.

 Μια φυσική εξέταση γίνεται από τον ιατρό, και συχνά ακολουθείται από ανίχνευση της άρδευσης του καναλιοειδούς συστήματος. Τοποθέτηση χρωστικής στα δάκρυα, μπορεί να παρατηρηθεί και να χρονομετρηθεί για κάθαρση. Η αξιολόγηση αυτή μπορεί να γίνει εύκολα και καλά ανεκτή σε περιβάλλον ιατρείου.

Χειρουργική επέμβαση
 

Συνήθως εκτελείται υπό γενική αναισθησία, αλλά μπορεί να γίνει και με τοπική αναισθησία, ανάλογα με την προτίμηση του ασθενούς και του χειρουργού. DCR μπορεί να επιτευχθεί από εξωτερική προσέγγιση ή από ενδοσκοπική προσέγγιση. Ο στόχος της διαδικασίας είναι να παρακάμψει την απόφραξη της ρινοδακρυικής οδού και να επιτραπεί η ροή των δακρύων μέσα στη μύτη απευθείας από το δακρυϊκό σάκο. Η ενδοσκοπικί προσέγγιση διενεργείται δια μέσου ενδοσκοπίου εντός της μύτης και προτιμάται λόγω της αποφυγής ουλών προσώπου και σχετίζεται με ιγότερο πόνο. Οστικά τεμάχια απομακρύνόνται από την περιοχή πάνω από το δακρυϊκό σάκο και ο σάκος ανοίγεται μέσα στην μύτη και εν συνεχεία χρησιμοποιούνται ενδοπροθέσεις για κάποιο χρονικό διάστημα μετεγχειρητικά για να διατηρηθεί το άνοιγμα.

Κίνδυνοι

 
Στην ενδοσκοπική προσέγγιση, ο πόνος είναι ελάχιστος και μπορεί να ελεγχθεί με ήπια αναλγητικά φάρμακα. Η μόλυνση είναι ασυνήθιστη και η αιμορραγία  να είναι ελάχιστη. Ουλές εντός της μύτης μπορεί να συμβούν, οδηγώντας σε απόφραξη του ανοίγματος και της επανάληψης της δακρύρροιας.  

Η θέση του βελονισμού στην ΕΜΜΗΝΟΠΑΥΣΗ

 

Ανακούφιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης με βελονισμό.

 

Η εμμηνόπαυση και η κλιμακτήριος στις γυναίκες είναι ένα φυσιολογικό γεγονός που σηματοδοτεί το τέλος της αναπαραγωγικής ηλικίας. Η εμμηνόπαυση σχετίζεται με τη μείωση των ορμονών που χαρακτηρίζουν το γυναικείο φύλο, όπως τα οιστρογόνα και η προγεστερόνη. Η επίδραση αυτής της αλλαγής επηρεάζει σημαντικά τόσο το σώμα, όσο και τα συναισθήματα.

 

 

 

Τα γνωστότερα συμπτώματα είναι οι το αίσθημα θερμότητας (εξάψεις) και οι συνοδευτικές εφιδρώσεις, η απώλεια τριχών της κεφαλής (αλωπεκία), οι αλλαγές που προκαλούνται στο δέρμα (ξηρότητα), η μείωση της libido, η αύξηση του σωματικού βάρους και άλλες. Σε μερικές περιπτώσεις οι συναισθηματικές διαταραχές, όπως η μελαγχολία, το άγχος, οι φοβίες κτλ μπορεί να είναι ακόμα πιο επώδυνες από τις σωματικές.

 

Η εμμηνόπαυση είναι μία φυσιολογική αλλαγή στο σώμα, αλλά όταν τα συμπτώματα είναι έντονα ο βελονισμός μπορεί να προσφέρει την δυνατότητα να μετριαστούν, χωρίς να θέσει την γενικότερη υγεία σε κίνδυνο. Πρόσφατες ιατρικές μελέτες απέδειξαν ότι τα χάπια υποκατάστασης ορμονών, προκαλούν καρκίνο άρα οι ιατροί δεν τα συνταγογραφούν παρα μόνο σε ειδικές περιπτώσεις.

 

 

 

 

Μελέτες για Βελονισμός και εμμηνόπαυση

Από τις αρχές της δεκαετίας του εβδομήντα, μελέτες σε όλο τον κόσμο έχουν δείξει ότι ο βελονισμός και η κινεζική βοτανική ιατρική είναι αποτελεσματικές θεραπείες για τις εξάψεις, άγχος, αϋπνία, ξηρότητα του κόλπου και πολλά άλλα συμπτώματα που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν πολύ θετικά αποτελέσματα: όπως

• κατά τη διάρκεια των θεραπειών βελονισμού, εξάψεις μειώθηκαν κατά 35% και αϋπνία μειώθηκε κατά 50%.
• Μια μελέτη παρακολούθησης αποκάλυψε εξάψεις μειώθηκαν σημαντικά σε εκείνους που λαμβάνουν το βελονισμό, σε σύγκριση με εκείνους που λαμβάνουν φροντίδα ρουτίνας

Εν κατά κλείδι, οι μελέτης δείχνουν ότι ο παραδοσιακος βελονισμός μπορεί να είναι χρήσιμη μέθοδος αντιμετώπισης των εξάψεων και ψυχολογικών συμπτωμάτων που σχετίζονται με την εμμηνόπαυση.

Ο βελονισμός είναι μια από τις συμπληρωματικές θεραπείες που χρησιμοποιούνται όλο και περισσότερο από τις γυναίκες με εξάψεις και άλλα συμπτώματα της εμμηνόπαυσης. Ο βελονισμός μπορεί να θεωρηθεί ως μια μορφή νευρολογικής διέγερσης για την ανακούφιση των συμπτωμάτων της εμμηνόπαυσης.

 

Διατροφικές συμβουλές για βελτίωση των συμπτωμάτων εμμηνόπαυσης:

• Να καταναλώνονται κυρίως τροφές όπως τα δημητριακά ολικής άλεσης, τα λαχανικά, τα φρούτα, τα όσπρια και τα γαλακτοκομικά προϊόντα
• Μείωση των επιπέδων χοληστερόλης
• Ρύθμιση σακχάρου αίματος
• Αποφυγή τροφών που επιδεινώνουν τις εξάψεις και τις εναλλαγές διάθεσης, όπως το κόκκινο κρέας, τα πικάντικα φαγητά, ο καφές, το κάπνισμα

Βιβλιογραφία

 

1) Kim DI, Jeong JC. Acupuncture for hot flushes in perimenopausal and postmenopausal women: a randomised, sham-controlled trial. Acupunct Med. 2011 Dec;29(4):249-56.

 

2) Didem Sunay, Muruvvet Ozdiken, The effect of acupuncture on postmenopausal symptoms and reproductive hormones: a sham controlled clinical trial. Acupunct Med 2011;29:27-31