Αλλεργική Ρινίτιδα



Η αλλεργική ρινίτιδα προσβάλει το 10-20% του πληθυσμού των Η.Π.Α. και κατατάσσεται στην 6η κατά σειρά χρόνια νόσο ξεπερνώντας τις καρδιοπάθειες. Στην Ελλάδα η συχνότητα της αλλεργικής ρινίτιδας κυμαίνεται στο 10% του πληθυσμού.

Η αλλεργική ρινίτιδα είναι μία κατάσταση υπερευαισθησίας του οργανισμού έναντι ορισμένων ουσιών ή φυσικών παραγόντων.

Τα συνηθέστερα αίτια της αλλεργικής ρινίτιδας είναι:

  • οι γύρεις 
  • τα ακάρεα της οικιακής σκόνης,
  • τα επιθήλια των ζώων, 
  • οι μύκητες. 
ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΣΗΜΕΙΑ

Στα τυπικά συμπτώματα της εποχιακής αλλεργικής ρινίτιδας περιλαμβάνονται η ρινική συμφόρηση ή απόφραξη, το υδαρές ρινικό έκκριμα, οι παροξυσμικοί πταρμοί και ο κνησμός της ρινός μετά από έκθεση σε γνωστό αλλεργιογόνο. Μερικοί ασθενείς παραπονούνται για κνησμό στο φάρυγγα ή την υπερώα. Η παροχέτευση του περιεχομένου της ρινός στο φάρυγγα έχει ως αποτέλεσμα τις συχνές προσπάθειες καθαρισμού του φάρυγγα (ξηρός χαρακτηριστικός βήχας ή βραχνάδα). Συχνά την αλλεργική ρινίτιδα συνοδεύουν πονοκέφαλοι, άλγος υπεράνω των παραρρινικών κόλπων, υποτροπιάζουσα επίσταξη, γενικευμένη αδυναμία και καταβολή, ανοσμία και μερικές φορές απώλεια της αίσθησης της γεύσης.

ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΗ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ

Ο στόχος της θεραπείας των ασθενών με αλλεργική ρινίτιδα είναι η επίτευξη της μέγιστης συμπτωματικής ανακούφισης με όσο το δυνατόν λιγότερες ανεπιθύμητες ενέργειες. Η πλέον πρακτική και αποτελεσματική θεραπευτική αντιμετώπιση στηρίζεται στην αποφυγή των αλλεργιογόνων και την ανακούφιση των συμπτωμάτων με φάρμακα. Η ανοσοθεραπεία είναι μια θεραπεία εκρίζωσης η οποία έχει ως στόχο την απευαισθητοποίηση του ασθενούς αλλά είναι περιορισμένη διότι στοχεύει το ενοχοποιημένο αλλεργιογόνο μόνο, όμως είναι εξαιρετικά σπάνιο ένας ασθενής να είναι αλλεργικός μόνο σε ένα αλλεργιογόνο.

Bελονισμός: Ο βελονισμός είναι δυνατό να μειώσει την ένταση των συμπτωμάτων, τη διάρκεια τους και να αυξήσει το διάστημα μεταξύ των παροξυσμών. Οι συνεδρίες βελονισμού επαναλαμβάνονται 1 με 2 φορές την εβδομάδα μέχρι την ύφεση των συμπτωμάτων. Εφόσον υπάρχει εποχιακή κατανομή της νόσου, είναι σκόπιμο να επαναληφθεί το θεραπευτικό πρωτόκολλο πριν την εμφάνιση των συμπτωμάτων, με λιγότερες όμως συνεδρίες Βελονισμού. Τα συστηματικά χορηγούμενα αντιϊσταμινικά δεν επηρεάζουν την αποτελεσματικότητα του Βελονισμου.